Bezoek aan Trimmis 2001.
Klik op foto voor een vergroting
Verslag van Roy Schrover
Wij, Ineke mijn vrouw en ik, hadden besloten om dit jaar naar Bregenz aan de Bodensee te gaan met onze caravan. En dan tevens een bezoek aan Trimmis in Zwitserland er aan vast te plakken, want dat was daar niet zo ver vandaan. We zijn op vrijdag 13 juli uit Ridderkerk vertrokken. De reis naar Bregenz hebben we in 2 dagen gedaan met een tussenstop in Bad Durkheim.
Op zaterdag besloten we om op zondag vanaf Seecamping te Bregenz een rit te maken door het Bregenzer wald, afhankelijk van het weer konden we dan eventueel doorrijden naar Trimmis.
Op zondag 15 juli, worden we al om 05:00 uur gewekt door het gebeier van een kerkklok uit een kerk vlak naast de Seecamping. Wel een vroege oproep voor de kerkdienst. Het was half acht toen het begon te regenen. Via de wereldomroep horen we dat de weers vooruitzichten in Zwitserland en Voralberg niet gunstig zijn; en dat betekent regen.
We vertrekken toch maar en rijden naar Nenzing, Ien wil daar een kijkje nemen bij de Alpencamping. Via Dorbin en Feldkirch naar Nenzing gereden. Het weer is redelijk, droog, deels bewolkt soms wat blauwe lucht af en toe een spetje. Vlak voor Nenzing rijden we 6 km omhoog de bergen in naar de camping. Vrij smalle weg en steil. De camping op zich is heel erg mooi. Er staan heel veel Nederlanders en het is vol.
We gaan terug en besluiten door te rijden naar Trimmis. Via Feldkirch, Vaduz in Lichtenstein, alwaar douane bij de grens stond te controleren. Lichtenstein is niet bijzonder. Een lange weg met daaraan veel bedrijven, vooral verkoop van auto's en af een toe een plaatsje. Aan de Zwitserse zijde konden we zo doorrijden. We rijden door het Rijndal secundair naar Trimmis. Weilanden omgeven met bomen en leuke uitzichten op Zwitserse dorpjes. Dan komt eindelijk Trimmis in zicht.
Trimmis ligt tegen een glooiende berghelling aan en ik herken duidelijk het kerkje in het dorp van de foto op de website van Ted. Ik maak aan het begin van Trimmis een foto. We rijden daarna Trimmis in, het is uitgestorven, geen mens te bekennen.
Een paar straten voor de kerk, zie ik een man in zijn tuin en spreek hem aan. Hij kijkt wel een beetje vreemd naar mij. Een auto met een buitenlands kenteken zal hij daar niet zo veel zien, omdat Trimmis geen toeristendorp is.
Ik vertelde hem dat mijn naam Schrover is en dat ik hier ben vanwege mijn voorouders die uit Trimmis kwamen. Ik noem hem de naam van burgemeester Alois Schrofer. Die is met vakantie zei hij mij direkt. Maar er woonde vlak bij de kerk nog een paar Schrofers. Hierop doorgereden naar de kerk. De auto geparkeerd bij de kerk en aan de pastoor gevraagd die net op het punt stond weg te rijden of we in de kerk mochten kijken. Dat mocht.
Binnen zag de kerk er eenvoudig uit. Op het kerkhof vonden we twee graven met de naam Schrofer erop. Anna Mehlig-Schrofer en Anna Schrofer-Schrofer. Het deed me toch wel wat om te beseffen dat hier in dit plaatsje mijn voorvaderen hebben rond gelopen, zo’n 500 jaar geleden.
We zoeken in de omgeving van de kerk op de huizen nog naar naambordjes met de naam Schrofer. Deze niet gevonden.
We wilden ook nog naar Says Valtana gaan en Says. Deze kleine plaatsjes liggen op een plateau boven Trimmis. Aan een besnorde autochtoon - die uit een raam hing - de weg gevraagd naar Says. We werden toegesproken in onvervalst Trimmis, dus niet te verstaan. We begrepen wel dat we over de brug moesten. Na wat gezoek kwamen we op de juiste weg. Hiervoor moesten we tegen de berg op met zeer scherpe haarspeldbochten. Na een paar honderd meter geklommen te hebben kwamen we bij Says-Valtana. Dat was niet meer dan 5 boerderijen.
Hierna ging de weg nog steil naar boven en slechts met een breedte van 1 auto. Daar we niet wisten hoever we nog moesten, maar gekeerd op een plaats waar het net ging. Terug naar Trimmis. Onderweg nog wat foto’s van Trimmis gemaakt. Het oude Trimmis bestaat uit smalle straatjes en natuurlijke oude huizen die kriskas door elkaar staan en waar slechts maar 1 auto langs kon. Het lagere gedeelte van Trimmis is moderner. Duidelijk een forensenwijk. Trimmis is geen toeristen plaats. Als aandenken nemen we een paar stenen mee van een steile rotswand (Schrofer). Deze krijgen een plaats bij onze vijver thuis.
Het was een leuke ervaring om in Trimmis te zijn geweest.
|