Uit dagblad Groot Eindhoven, 29 oktober 2003

Ontwerper Frans Schrofer: We halen de wereld binnen

"Internet brengt de hele wereld bij je thuis. We reizen, al of niet met goedkope vliegtickets, heel wat af en zien veel in al die andere landen en werelddelen. De multiculturele samenleving, vaak dicht bij eigen huis, opent onze ogen en gevoelens voor andere sferen, vormen en kleuren. Dat heeft alles bij elkaar behoorlijk wat invloed op het interieur. We zorgen, al is het maar met accessoires, bijvoorbeeld voor een oriëntaals accent. Zetten daarvoor een aparte vaas, schaal of beeldje neer. Leggen een kleed van ponyhaar op de vloer. Of zoeken het in gordijnen om dat 'wereldgevoel' in eigen huis te halen. Dat is naar mijn gevoel een van de be1angrijkste ontwikkelingen van dit moment, naast uiteraard de al wat langer bestaande trends, waarbij we ons goed willen en kunnen voelen."

We horen het in een apart Haags pand, waar we aan tafel zitten met Frans Schrofer in zijn gelijknamige studio. Al zo'n jaar of vijftien ontwerpt de nu 46-jarige Schrofer meubels voor heel wat bedrijven in eigen land of over de grenzen. We noemen Leolux met recent de comfortstoel Formi. Of Bree's New World, ondanks de Engelse naam een Hollands familiebedrijf in Vlaardingen waar al jaren door velen gewaardeerde, dus goed verkochte, tafels, dressoirs, stoelen en fauteuils met vakmanschap en tegen betaalbare prijzen worden vervaardigd. Of noem het in IJsselstein gevestigde Harvink, het eveneens Hollandse Young International, nu een company van meubelindustrie Gelderland. Hij weet dus waarover hij het heeft en kijkend naar zijn modellen kun je generaliserend zeggen, dat er veel ronde, soms vriendelijke en vaak ook organische lijnen kenmerkend zijn voor z'n stijl.

Aankijken

"Toen ik in '83 van de Design Academie in Eindhoven kwam ben ik eerst commerciële producten gaan tekenen, met name verpakkingen voor grote, bekende bedrijven. Dan ben en word je consument gericht en dat zal ergens ook wel, soms direct, z'n invloed hebben. Je ontwerpt in nauw overleg met je opdrachtgevers meubels, waarvan je hoopt dat mensen er zich plezierig mee en in voelen", is hiervoor zijn verklaring.
Bij zijn eerste bank was daar eigenlijk al sprake van. Hij wilde er op z'n 28e zelf een hebben en sloeg daarom thuis met schuim aan het knutselen om, wel op schaal, een minimodel te maken. Hij weet het nog als de dag van gister hoe die bank een dusdanige ronde vorm had, dat je elkaar aan kon kijken als je er samen in zat in plaats van het toen gangbare recht toe recht aan model. En daarmee zette hij onbewust die 'mensvriendelijke' Schrofer signatuur neer met wel een zeer eigentijds gezicht. De toenmalige art director van Young International zag er wel wat in en thans, zo'n achttien jaren later, is het een klassieker geworden, die 'sociale' bank.

Leefcentrum

Nu had en heeft deze Hagenaar die openheid en zeker ook creativiteit zonder meer van huis uit meegekregen. Als zoon van de bekende Haagse schilder Willem Schrofer en diens eveneens schilderende echtgenote Hannie Bal (met twee jaar geleden nog een overzichtstentoonstelling in de Haagse Kunstkring) is hij opgegroeid met kleuren en vormen al zal hij zelf geen penseel aanraken. Meubels, die naar de mensen toekomen, hebben zijn hart en dat past wonderwel in deze tijd.
"Je huis is je leefcentrum geworden. Dat moet iets behaaglijks hebben", is zijn overtuiging, waarbij we niet om het al enige tijd gehanteerde begrip 'loungen' heen kunnen. Lage 'leefeilanden' waar je desnoods aan kunt eten zijn er voorbeelden van. Schrofer ontwierp er voor het begrip loungen z'n intrede deed al eens eentje met een boekenkastje, een tafeltje en verlichting aan vast. We bedoelen maar. Recent kwamen er voor Leolux en Bree's New World twee relax-stoelen met ook al apart gebogen lijnen van zijn hand. Of liever: uit zijn studio aan het Haagse Huijgenspark, vlak bij het station Hollands Spoor, dus midden in die door hem al gesignaleerde multiculturele samenleving.

Durf maar

Maar dan wel in een boeiend pand uit 1934, waarvan de gemeente Den Haag met nog wat belendende percelen alleen de buitenkant renoveerde. De rest van wat vroeger pakhuizen waren, mocht je van binnen zelf doen. Het resultaat van die uitdaging is een representatieve, modern ingerichte studio met wanden vol getekende ontwerpen en enkele blikvangende schilderijen, waar Schrofer en z'n team inspirerend bezig zijn.
Op zijn bureau een aparte, maar niet extreme vaas, door hem ontworpen voor Hakbijl Glass, een begrip op dit gebied.
Nu nog een Orientaals beeld hier en daar en we zijn weer terug, waar we begonnen: twee culturen op een kussen, daar slaapt vaak heel wat liefde tussen...
De belangrijkste trend vindt Schrofer evenwel de huidige, individuele invulling, want kant en klare plaatjes willen we al helemaal niet meer. Durf maar in een leefruimte, waarin je je lekker in thuis voelt, want buiten de deur is het vaak al onrustig genoeg.